[ Pobierz całość w formacie PDF ]
władzy policyjnej, którzy na nich notują i stwierdzają swoim podpisem ilość i stan
oddanego majątku. Podpisane akta zostają odesłane dla rozrachunków do Komisji,
przewidzianej punktem XI.
Umowa niniejsza nabiera mocy z chwilą padpisania jej przez pełnomocników gen. Rydza-
Śmigłego i Głównodowodzącego łotewskimi wojskami i traci moc wraz z umową z dn. 16
stycznia 1920 r., zawartą pomiędzy Polskim i Łotewskim Głównodowodzącymi.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
1920 kwiecień 20, Warszawa
Komunikat Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP
o niedojściu do skutku rokowań polsko-sowieckich w Borysowie
Rada Komisarzy Ludowych Rosyjskiej Republiki Sowietów zwróciła się do Rządu
Polskiego z propozycją pokojową i z prośbą o wskazanie czasu i miejsca rokowań.
Rząd Polski wskazał Borysów, jako punkt leżący przy najmniej uszkodzonej magistralnej
linii kolejowej araz dogodny do wszelkiego rodzaju połączeń telegraficznych i
telefonicznych zarówno w kierunku Warszawy, jak i Moskwy. Obie strony miałyby
możność przeprowadzenia swoich połączeń oraz utrzymania ich wyłącznie w swoim
posiadaniu pod własnym nadzorem. W ten sposób Borysów, jako miejsce rokowań,
zapewniał obu stronom jednakowe korzyści komunikacyjne z obu stolicami.
W odpowiedzi na to Rada Komisarzy Ludowych wystąpiła z żądaniem zawieszenia broni
na całej linii bojowej.
Zważywszy jednak,
że narady nad techniczną stroną wykonania rozejmu, spisanie jego warunków,
wyjaśnienia ich wszystkim odcinkom bojowym i prawidłowe przeprowadzenie postanowień
rozejmowych na froncie długości około 1000 km zabrałoby nie mniej czasu niż ustalenie
podstawowych zasad traktatu pokojowego;
że przy braku dostatecznych gwarancji dotrzymania warunków rozejmu na tak długiej linii
zdarzałyby się codziennie nieporozumienia, które oddziaływałyby niekorzystnie na
przebieg rokowań;
że wreszcie rozejm długotrwały zrodziłby stan "ani pokoju, ani wojny" i pozwalałby na
przeciąganie rokowań bez końca --
Rząd Polski propozycję rozejmu odrzucił i oświadczył się za natychmiastowym
przystąpieniem do rakowań pokojowych. Była to droga prostsza i bezpośrednio do celu
zmierzająca. Ażeby jednak dać dowód swoich dobrych chęci i uniknąć niepotrzebnego
rozlewu krwi Rząd Polski oświadczył, że Dowództwo Wojsk Polskich nie zamierza
działaniami agresywnymi utrudniać rokowań.
W odpowiedzi na to nastąpiła wzmożona koncentracja wojsk sowieckich na froncie i
ofensywa na linie polskie oraz wysłana została nowa nota przez Rząd Sowietów, w której
zamiast bezpośrednich rokowań z Polską prosi on Rządy sprzymierzone o interwencję w
sprawie miejsca rokowań, chociaż poprzednio Rząd Sowietów pozostawił wskazanie
miejsca Rządowi Polskiemu. Jest rzeczą oczywistą, że spór o miejsce jest tylko
pretekstem do odroczenia chwili rozpoczęcia rokowań.
Rząd Polski mimo to trwa nadal na stanowisku jak najszybszego zawarcia sprawiedliwego
pokoju - a gdy Rada Komisarzy Ludowych, przekonawszy się o bezcelowości dalszej
wojny i dalszego zwlekania, objawi szczerą wolę zawarcia pokoju, spotka się w każdej
chwili z gotowością Rządu Polskiego do podjęcia pertraktacji.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
1920 kwiecień 21, Warszawa
Umowa między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Ukraińskiej Republiki Ludowej
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony i Rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej z
drugiej strony - w głębokim przeświadczeniu, że każdy naród posiada przyrodzone prawo
samostanowienia o swoim losie i określenia stosunków swoich z sąsiadami i jednako
ożywione chęcią ugruntowania podstaw pod zgodne i przyjazne współżycie dla dobra i
rozwoju obu narodów - zgodziły się na następujące postanowienia:
I
Uznając prawo Ukrainy do niezależnego bytu państwowego na terytorium w granicach, jak
będą one na północ, wschód i południe określone na zasadzie umów Ukraińskiej
Republiki Ludowej z graniczącymi z nią z tych stron sąsiadami, Rzeczpospolita Polska
uznaje Dyrektoriat niepodległej Ukraińskiej Republiki Ludowej z głównym atamanem,
panem Simonem Petlurą na czele za zwierzchnią władzę Ukraińskiej Republiki Ludowej.
II
Granice między Rzecząpospolitą Polską a Ukraińską Republiką Ludową zostają określone
w sposób następujący: na północ od rzeki Dniestru wzdłuż rzeki Zbrucz, a następnie
wzdłuż byłej granicy między Austro-Węgrami a Rosją do Wyszegródka, a od
Wyszegródka na północ przez wzgórza Krzemienieckie, a następnie po linii na wschód od
Zdołbunowa, następnie wzdłuż wschodnich granic administracyjnych powiatu
rówieńskiego, dalej na północ wzdłuż granicy byłej guberni mińskiej do przecięcia jej przez
rzekę Prypeć, a następnie Prypecią do ujścia jej. Co do powiatów rówieńskiego,
dubieńskiego i części krzemienieckiego, które obecnie przypadają Rzeczypospolitej
Polskiej, nastąpi później ściślejsze porozumienie.
Szczegółowe określenie linii granicznej powinno być przeprowadzone przez specjalną
polsko-ukraińską komisję, złożoną z odpowiednich fachowców.
III
Rząd polski przyznaje Ukrainie terytoria na wschód od linii granicznej, wymienionej w art.
II niniejszej umowy - do granic Polski z roku 1772 (przedrozbiorowej), które Polska już
posiada lub odzyska od Rosji drogą orężną lub dyplomatyczną.
IV
Rząd ukraiński zobowiązuje się nie zawierać żadnych umów międzynarodowych
skierowanych przeciwko Polsce; do tego samego zobowiązuje się Rząd Rzeczypospolitej
Polskiej wobec Ukraińskiej Republiki Ludowej.
V
Prawa narodowo-kulturalne, jakie Rząd Polski zabezpieczy obywatelom narodowości
ukraińskiej na terytorium Rzeezypospolitej Polskiej, będą nie w mniejszym stopniu
zabezpieczone obywatelom narodowości polskiej w granicach Ukraińskiej Republiki
Ludowej i odwrotnie.
VI
Zostają zawarte umowy ekonomiczno-handlowe między Rzecząpospolitą Polską a
Ukraińską Republiką Ludową.
Sprawa agrarna na Ukrainie będzie rozwiązana przez konstytuantę. Do chwili zwołania
konstytuanty prawne stanowisko właśeicieli ziemskich polskiej narodowości na Ukrainie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
