[ Pobierz całość w formacie PDF ]
współczesnymi nam standardami - stawiają kobietę w pozycji podległej mężczyznie.
Jednakże, gdyby porównać świadectwo Biblii ze standardami czasów, w jakich została
spisana, wielokrotnie okazuje się, że Pismo Zwięte przyznaje kobietom znacznie
korzystniejsze miejsce niż było to przyjęte w tamtej kulturze.
824. Starożytność nie znała ateistów, ponieważ każdy naród miał swoje własne bóstwo,
zwykle więcej niż jedno. Tak więc z drugiej strony przyjęcie monoteizmu w Izraelu musiało
być dla jego sąsiadów czymś przedziwnym.
825. Sprawa małżeństw mieszanych stanowi dla %7łydów, również w naszych czasach,
kwestię problematyczną i emocjonalnie trudną. Dotyka bowiem definicji tego, kto jest
%7łydem. Zgodnie z żydowskim prawem, aby być %7łydem trzeba być dzieckiem żydowskiej
matki albo przejść proces konwersji na judaizm.
826. Prawo Mojżesza zezwalało Hebrajczykom na poligamię (czyli małżeństwo z więcej
niż jedną kobietą). %7łony były prawnie chronione przed nadużyciami, poza tym liczne
przepisy regulowały kwestie związane z takimi małżeństwami. Mimo zgody prawa na
poligamię wśród Izraelitów istniała wyrazna tendencja do zachowywania monogamii
(jednożeństwa). Możliwe, że głównym powodem była finansowa trudność z utrzymaniem
więcej niż jednej żony.
827. Prawo zalecało, by król nie miał zbyt wielu żon, aby nie odwróciło się jego serce od
Pana (Pwt 17,17). Posiadanie dużych haremów stało się zródłem licznych problemów dla
Dawida, a szczególnie dla Salomona i Achaba, którzy zamiast słuchać Prawa, naśladowali
przykład innych królów i brali sobie wiele pogańskich żon.
828. Wschodni zwyczaj aranżowania małżeństw sięga czasów Starego Testamentu. Kiedy
Ezaw ożenił się wbrew woli swych rodziców - Izaaka i Rebeki, wzbudził ich wielki smutek.
Dlaczego rodzice upierali się przy prawie do wybierania żony dla swojego syna? Małżonka
stawała się członkiem klanu swojego męża i cała rodzina była żywotnie zainteresowana tym,
by była to odpowiednia osoba. Istnieją świadectwa mówiące, że w pewnych sytuacjach pyta-
no dziecko o zdanie w tej sprawie - tak było w przypadku Rebeki, którą zapytano, czy chce
opuścić dom rodzinny i wyjść za Izaaka (por. Rdz 24,58).
829. Co miała do tego miłość? Ludzie Wschodu pojmują miłość między mężem i żoną
podobnie, jak ludzie Zachodu rozumieją miłość między bratem i siostrą. Istnieje przekonanie,
że małżonkowie powinni kochać siebie nawzajem, ponieważ to Bóg przeznaczył ich dla
siebie wzajemnie poprzez dokonany przez rodziców wybór. Miłość przychodzi po ślubie.
Były jednak wyjątki od tej zasady godny uwagi przykład stanowią Jakub i Rachela. Jakub
pokochał Rachele od pierwszego wejrzenia (por. Rdz 29,10-18).
830. Rozwody w krajach arabskich. Przez wiele wieków w krajach arabskich istniała
możliwość, by mąż rozwiódł się z żoną mocą samego wypowiedzianego słowa. Kobiecie nie
wolno było jednak oddalić swego męża. Po rozwodzie żona miała prawo zatrzymać swój
ślubny ubiór, a ponadto mąż nie mógł odebrać jej niczego, co nosiła na ciele. Z tego powodu
naszyjniki, bransolety i monety na nakryciu głowy stanowiły istotny zasób, który kobieta
mogła wykorzystać w obliczu finansowych trudności. Obyczaje te były niewątpliwie szeroko
rozpowszechnione w krajach pogańskich czasów Starego Testamentu.
831. Przy rozwodzie Prawo Mojżeszowe wymagało (por. Pwt 24,1), by mąż wręczył żonie
list rozwodowy - taki pisemny certyfikat umożliwiał jej m.in. powtórne wyjście za mąż.
Prorok Malachiasz nauczał, że Bóg stanowczo potępia każdego mężczyznę, który z
nienawiści porzuca żonę swojej młodości", postępując zdradliwie (Ml 2,14-16).
832. Grzech cudzołóstwa nie miał w żydowskim Prawie nic wspólnego ze sprawą rozwodu.
Cudzołóstwo karano śmiercią przez ukamienowanie (Kpł 20,10). Mężczyzna dopuszczający
się stosunków pozamałżeńskich był uznawany za przestępcę tylko w wypadku, gdy naruszał
w ten sposób prawa innego mężczyzny.
833. Małżeństwo w nauczaniu Jezusa. Jezus odrzucał wszystkie podawane przez %7łydów
powody do oddalenia żony, za wyjątkiem nierządu, a samo małżeństwo uważał za święte i
nierozerwalne, bo małżonków złączył sam Bóg (Mt 19,3-9). Poza tym Pan Jezus doceniał
ofiarę tych, którzy ze względu na królestwo Boże pozostają bezżenni (Mt 19,10nn).
834. O prostytutkach (nierządnicach) wspomina się dość często na kartach Pisma. Na
przykład Rachab - nierządnica z Jerycha - ukryła izraelskich szpiegów, a pózniej spuściła z
okna szkarłatny sznur jako znak, który miał uchronić jej domostwo, gdy Izraelici zdobywali
Jerycho. Zawarta w Ewangelii Mateusza genealogia wskazuje Rachab jako matkę Booza,
który poślubił pózniej Rut i był przodkiem Dawida oraz Jezusa.
835. Jedyna ofiara, jaką składały Bogu wyłącznie kobiety, miała miejsce po urodzeniu
dziecka: Kiedy zaś skończą się jej dni oczyszczenia po urodzeniu syna lub córki, przyniesie
kapłanowi, przed wejście do Namiotu Spotkania, jednorocznego baranka na ofiarę całopalną i
młodego gołębia lub synogarlicę na ofiarę przebłagalną" (Kpł 12,6).
836. Rola żydowskich kobiet w kulcie religijnym była w czasach biblijnych mniejsza niż
obecnie. W świątyni wyznaczono specjalny obszar dla niewiast, zwany dziedzińcem kobiet"
i nie były one wpuszczane na wewnętrzny dziedziniec. Ze zródeł pozabiblijnych wynika, że
kobietom nie było wolno odczytywać w synagodze Tory ani recytować modlitw, mogły tylko
przysłuchiwać się, siedząc w wyznaczonym dla nich miejscu.
837. Inna sytuacja kobiety rysuje się u zarania Kościoła chrześcijańskiego. Ewangelia
Aukasza (8,1-3) wskazuje, że Jezus pozwalał, by w wędrówkach po Ziemi Zwiętej
towarzyszyły mu kobiety. Po Wniebowstąpieniu Jezusa kilka kobiet przebywało razem z
uczniami na modlitwie w Wieczerniku. W domu matki Jana Marka o uwolnienie Piotra z
więzienia modlili się i mężczyzni, i kobiety. Podobnie działo się w Kościele w Koryncie
(właśnie dlatego Paweł udzielał w swoim liście wskazówek, jak się modlić, zarówno
kobietom jak i mężczyznom).
26
Anioły w Biblii
838. Słowo anioł" wywodzi się z hebrajskiego słowa mal ak lub greckiego angelos
oznaczającego tyle, co wysłannik". W Biblii pojawia się ono wielokrotnie. Prócz tego Jezus
mówi o tym, że ludzie zbawieni będą isangeloi, czyli równi aniołom" (Ak 20,36).
839. Według świadectwa Biblii anioły są bytami pośrednimi"
między Bogiem i ludzmi. Są kimś mniejszym od Boga, ponieważ zostały przez Niego
stworzone, natomiast Psalm 8 podaje, że człowiek został uczyniony niewiele mniejszym od
aniołów" (Ps 8,6).
840. w Piśmie Zwiętym występuje ponad 300 wzmianek o aniołach. Odgrywają one ważną
rolę i biorą udział w wielu znanych historiach biblijnych, na przykład są obecne przy
narodzeniu Jezusa.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]