[ Pobierz całość w formacie PDF ]
64
tego, że gmina lub powiat rozwiązują problemy (42%). Tu także młodzi i starsi mogą mieć pro-
blem w uzgodnieniu roli władzy centralnej w organizowaniu życia społeczności (22% różnicy
w poglądach na tę sprawę, por. wykres 19).
Wykres 18. Kto rozwiązuje problemy typ IV?
80
68
70
60
50
43
40
30
26
30
16
14
16
20
99
10
3
gmina szkoła policja władza centralna rodzina
dorośli młodzież
Wykres 19. Kto powinien rozwiązywać problemy typ IV?
90
80
80
65
70
60
50
35
40
32
30
21
20 18
14 17
20
13
10
gmina szkoła policja władza centralna rodzina
dorośli młodzież
Jak więc widać z naszkicowanych tylko tutaj interpretacji, dyskursy o tej samej puli proble-
mów, w poszczególnych typach środowisk lokalnych mają trochę inaczej ułożone hierarchie
ważności tych problemów. Partnerzy w każdym dyskursie są także inaczej wyposażeni w kom-
petencje poznawcze oraz mogą uruchamiać silne emocje (negatywne i pozytywne) w stosun-
ku do pewnych zagadnień. Ważnym czynnikiem, który, zwłaszcza dorośli odpowiedzialni za
jakość i krążenie informacji w środowiskach lokalnych, powinni brać pod uwagę, jest tu także
zaplecze społeczne danego problemu, czyli w naszym opisie odsetki osób, które uznały
go za na tyle ważny, że wart wymienienia w ankiecie lub wywiadzie.
65
66
Rozdział II
Aktywność młodzieży w ramach oferty
przygotowanej dla niej przez dorosłych
Analiza oferty instytucji i organizacji kierowanej do młodzieży
w środowiskach lokalnych
ę część prezentacji wyników badań rozpoczynamy od przedstawienia udokumentowanej
Toferty skierowanej do młodzieży przez instytucje i organizacje funkcjonujące w powia-
tach i gminach54. Dane te uporządkowane wg polityk sektorowych zebrane są w tabeli 41. Każ-
de działanie danego podmiotu było przez nas następnie przypisywane jednej z wyróżnionych
polityk sektorowych Rady Europy.
Tab. 41. Polityki sektorowe w dokumentacji instytucji i organizacji, w liczbach bez-
względnych.
Instytucje 1* 2* 3* 4* 5* 6* 7* 8* 9* 10* 11* 12* Ogółem
i organizacje
Szkoła 117 26 115 59 47 48 88 1 27 61 43 40 672
NGO s 39 6 11 22 5 8 30 - 11 7 4 7 150
Dom kultury 20 - 6 7 2 4 3 - 4 15 4 - 65
Biblioteka 5 2 3 4 3 5 3 - 3 6 3 - 37
Klub 17 - 3 1 2 - 5 - 3 3 - - 34
Zwietlica 6 - 5 - - 2 5 - 2 4 - - 24
Ośrodek
sportowy 12 - 1 1 - - 2 - 4 3 - - 23
Zajęcia przy 2 - - - - - 1 - - - - - 3
parafii
Inne zajęcia 2 - - - - - 2 - 1 - - - 5
Ogółem 220 34 144 94 59 67 139 1 55 99 54 47 1013
* Z braku miejsca w tabeli podano tylko numery kolejnych polityk sektorowych, por. wprowadzenie
oraz opis pod wykresem 22.
W świetle informacji zawartych w tabeli 41 można stwierdzić, iż instytucją, która bierze na
siebie główny ciężar aktywizowania młodych ludzi, jest szkoła. Zdecydowaną większość całej,
opisanej w zebranych przez nas dokumentach, oferty przeznaczonej w środowisku lokalnym
dla młodych ludzi zapewnia właśnie szkoła. 15% to działania i zajęcia proponowane młodzieży
przez organizacje pozarządowe. Wszystkie pozostałe podmioty realizują łącznie jedynie 19%
całej oferty.
54
Nie znaczy to oczywiście, że instytucje i organizacje, których działania analizujemy poniżej, nie podej-
mują też innych działań, jednakże, jeśli nawet są one realizowane, to nie znalazły odbicia w zebranej
dokumentacji.
67
Wykres 21. Oferta dla młodzieży.
19%
szkoła
NGO'sy
pozostałe
15%
66%
Warto zauważyć, iż tylko w działaniach na rzecz młodzieży podejmowanych (lub inicjowa-
nych) w szkole pojawiły się wszystkie polityki sektorowe Rady Europy.
Wykres 22. Polityki sektorowe Rady Europy w dokumentacji instytucji i organizacji,
w liczbach bezwzględnych.
250
220
200
139
144
150
94 99
100
67
59
55
54
47
34
50
1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1. sportu i sposobów spędzania czasu wolnego (zorganizowanego i niezorganizowanego);
2. lokalnych rynków pracy i przeciwdziałania bezrobociu;
3. możliwości (i jakości) szkoleń i działań edukacyjnych w obszarze edukacji formalnej,
uzupełniającej i nieformalnej;
4. działań na rzecz uczestnictwa młodzieży w życiu lokalnych społeczności;
5. mobilności młodzieży i dostępu do wymian młodzieżowych;
6. dostępu do informacji;
7. przeciwdziałania zagrożeniom zdrowotnym i patologiom;
8. działań na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn;
9. wyrównywania szans młodzieży miejskiej i wiejskiej;
10. wyrównywania szans w dostępie do kultury;
11. ochrony środowiska;
12. przeciwdziałania przemocy i dyskryminacji oraz tworzenia świadomości prawnej.
68
W tym najwięcej zajęć dla młodzieży w szkole dotyczyło zajęć sportowych i innych sposo-
bów spędzania czasu wolnego. Analiza dokumentacji pokazała, że większość tych propozycji
ma zdecydowanie ludyczny charakter (od szkolnych dyskotek, do wspólnego obchodzenia
świąt). Równie duży wysiłek szkoły widać w zapewnianiu młodzieży zajęć kwalifikowanych do
3 polityki sektorowej Rady Europy, czyli edukacji zarówno formalnej, uzupełniającej, jak i nie-
formalnej. Kolejna duża część szkolnej oferty dotyczy działań mieszczących się w 7 polityce
sektorowej (a więc w zapobieganiu zagrożeniom zdrowotnym i patologiom). Tu przeważają
zajęcia profilaktyczne. Nieco rzadziej szkoła angażuje się w pracę (i współpracę) z uczniami
opisaną w 10 polityce sektorowej (wyrównywanie szans w dostępie do kultury). Tu znajdujemy
zarówno dosyć tradycyjne działania, jak np. wspólne wyprawy do kina czy teatru (stosunkowo
rzadko wymieniane), konkursy recytatorskie, jak i działania promujące własną aktywność arty-
styczną uczniów, zwłaszcza w pracy zespołowej. Podobne miejsce w ofercie zajmują działania
na rzecz uczestnictwa młodzieży w życiu lokalnych społeczności (4 polityka sektorowa). Dosyć
często szkoła podejmuje także działania mieszczące się w ramach 6 polityki sektorowej (do-
stęp do informacji por. rozdział IV niniejszego raportu). Na tym samym poziomie pojawiają
się działania ujęte w 5 polityce. W tej grupie polityk sektorowych znajdują się również ochrona
środowiska (11) oraz przeciwdziałanie przemocy i dyskryminacji oraz tworzenie świadomo-
ści prawnej (12). O ile działania na rzecz ochrony środowiska bywają bardzo pomysłowe, to
przeciwdziałanie przemocy realizowane jest przede wszystkim we współpracy szkoły z policją
i strażą miejską. Przeciwdziałanie dyskryminacji dotyczy głównie problemu niepełnosprawno-
ści, a inne możliwe rodzaje działań są podejmowane sporadycznie. Najrzadziej napotkaliśmy
działania skierowane na tworzenie świadomości prawnej. Jeszcze rzadziej szkoła angażuje się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
